হনুমান চালীসা অসমীয়াত
দোহা:
শ্ৰীগুৰু চৰণ সৰোজ ৰজ, নিজ মনু মুকুৰু সুধাৰি।
বৰণউঁ ৰঘুবৰ বিমল যশু, যো দায়কু ফল চাৰি।।
বুদ্ধিহীন তনু জানিকে, সুমিৰৌঁ পৱন-কুমাৰ।
বল বুদ্ধি বিদ্যা দেহু মোহিং, হৰহু ক্লেশ বিকাৰ।।
চৌপাই:
জয় হনুমান জ্ঞান গুণ সাগৰ।
জয় কপীস তিহুঁ লোক উজাগৰ।।
ৰামদূত অতুলিত বল ধামা।
অঞ্জনি-পুত্ৰ পৱনসুত নামা।।
মহাবীৰ বিক্ৰম বজৰংগী।
কুমতি নিবাৰ সুমতি সংগী।।
কাঞ্চন বৰণ বিৰাজ সুবেশা।
কানন কুণ্ডল কুঞ্চিত কেশা।।
হাথ বজ্ৰ ঔ ধ্বজা বিৰাজৈ।
কান্ধে মূঞ্জ জনেৱ সাজৈ।।
শংকৰ সুৱন কেশৰীনন্দন।
তেজ প্ৰতাপ মহা জগ বন্দন।।
বিদ্যাবান গুণী অতি চাতুৰ।
ৰাম কাজ কৰিবে কো আতুৰ।।
প্ৰভু চৰিত্ৰ শুনিবে কো ৰসিয়া।
ৰাম লক্ষণ সীতা মন বসিয়া।।
সূক্ষ্ম ৰূপ ধৰি সিয়হিং দেখাৱা।
বিকট ৰূপ ধৰি লংক জৰাৱা।।
ভীম ৰূপ ধৰি অসুৰ সংহাৰে।
ৰামচন্দ্ৰৰ কাজ সংৱাৰে।।
লায় সজীৱন লক্ষণ জীয়ায়ে।
শ্ৰীৰঘুবীৰ হৰষি উৰ লায়ে।।
ৰঘুপতি কীনহী বহুৎ বঢ়াই।
তুম মম প্ৰিয় ভৰতহি সম ভাই।।
সহস্ৰ বদন তোমাৰো যশ গাৱৈ।
অস কহি শ্ৰীপতি কণ্ঠ লাগাৱৈ।।
সনকাদিক ব্ৰহ্মাদি মুনীশা।
নাৰদ সাৰদ সহিত অহীশা।।
যম কুবেৰ দিগপাল জহাঁ তে।
কবি কোবিদ কহি সকে কহাঁ তে।।
তুম উপকাৰ সুগ্ৰীৱহিং কীনহা।
ৰাম মিলায় ৰাজ পদ দীনহা।।
তোমাৰো মন্ত্ৰ বিভীষণ মানা।
লংকেশ্বৰ ভয়ে সব জগ জানা।।
যুগ সহস্ৰ যোজন পৰ ভানু।
লীল্যো তাহি মধুৰ ফল জানু।।
প্ৰভু মুদ্ৰিকা মেলি মুখ মাহী।
জলধি লাঙ্ঘি গয়ে অচৰজ নাহী।।
দুৰ্গম কাজ জগতৰ যেতে।
সুগম অনুগ্ৰহ তোমাৰে তেতে।।
ৰাম দুৱাৰে তুম ৰখৱাৰে।
হোত ন আজ্ঞা বিনু পৈসাৰে।।
সব সুখ লহৈ তোমাৰী সৰনা।
তুম ৰক্ষক কাহু কো ডৰ না।।
আপন তেজ সম্হাৰো আপৈ।
তিনো লোক হাঁক তে কাঁপৈ।।
ভূত পিশাচ নিকট নহিং আৱৈ।
মহাবীৰ যৱ নাম শুনাৱৈ।।
নাসৈ ৰোগ হৰৈ সব পীৰা।
জপত নিৰন্তৰ হনুমত বীৰা।।
সংকট তে হনুমান ছুড়াৱৈ।
মন কৰম বচন ধ্যান যো লাৱৈ।।
সব পৰ ৰাম তপস্বী ৰাজা।
তিনৰ কাজ সকল তুম সাজা।।
আউৰ মনোৰথ যো কোই লাৱৈ।
সোই অমিত জীৱন ফল পাৱৈ।।
চাৰো যুগ পৰতাপ তোমাৰা।
হৈ পৰসিদ্ধ জগত উজিয়াৰা।।
সাধু-সন্তৰ তুম ৰখৱাৰে।
অসুৰ নিকন্দন ৰাম দুলাৰে।।
অষ্ট সিদ্ধি নৌ নিধিৰ দাতা।
অস বৰ দীন জানকী মাতা।।
ৰাম ৰসায়ন তোমাৰে পাসা।
সদা ৰহো ৰঘুপতিৰ দাসা।।
তোমাৰে ভজন ৰাম কো পাৱৈ।
জনম-জনমৰ দুখ বিসৰাৱৈ।।
অন্ত কাল ৰঘুবৰ পুৰ জাই।
জহাঁ জন্ম হৰি-ভক্ত কহাই।।
আউৰ দেৱতা চিত্ত ন ধৰঈ।
হনুমত সেই সব সুখ কৰঈ।।
সংকট কটৈ মিটৈ সব পীৰা।
যো সুমিৰৈ হনুমত বলবীৰা।।
জৈ জৈ জৈ হনুমান গোসাঁই।
কৃপা কৰহু গুৰুদেৱৰ নাই।।
যো শত বাৰ পাঠ কৰ কোই।
ছুটহি বন্দি মহা সুখ হোই।।
যো ইয় পঢ়ৈ হনুমান চালীসা।
হোয় সিদ্ধি সাখী গৌৰীসা।।
তুলসীদাস সদা হৰি চেৰা।
কীজৈ নাথ হৃদয় মংহ ডেৰা।।
দোহা:
পৱন তনয় সংকট হৰণ, মংগল মূৰতি ৰূপ।
ৰাম লক্ষণ সীতা সহিত, হৃদয় বসহু সূৰ ভূপ।।